-
1 κέλλω
A , E.Hec. 1057 (lyr.),κελῶ Hsch.
: [tense] aor. ἔκελσα (v. infr.):— drive on, Hom. only in Od., always in phrase νῆα κέλσαι run a ship to land, put her to shore,νῆα μὲν αὐτοῦ κέλσαι Od.10.511
;νῆα.. ἐκέλσαμεν ἐν ψαμάθοισιν 9.546
; cause to land,ἀνδρῶν ἡρώων στόλον A.R.2.1090
: metaph.,Ἄργει κ. πόδα E.El. 139
(lyr.).II intr., of ships or seamen, put to shore or into harbour,κελσάσῃσι δὲ νηυσὶ καθείλομεν ἱστία Od.9.149
;κέλσαντες Σιμόεντος ἐπ' ἀκτάς A. Ag. 696
(lyr.), cf. Eu.10; ; : c.acc. loci,κέλσαι.. Ἄργους γαῖαν A.Supp.15
(anap.);Τροίας ἄστυ E. Rh. 934
: metaph., A.Pr. 186 (lyr.);κ. ποτὶ τέρμα E.Hipp. 140
(lyr.); πᾷ κέλσω; where shall I find a haven? Id.Hec. 1057 (lyr.). (Cf. κέλομαι.)
См. также в других словарях:
STYX — fons Arcadiae, ex Pheoeo lacu, et ex Notacri monte manans ex saxo (cuius aqua ilico pota necat) et in fluvinm evadens. Ferrum ac aes erodit, solque mulae ungulâ aqua eius contineri potest, cetera vasa frigoris vehementiâ dirumpens. Hôc venenô… … Hofmann J. Lexicon universale
